Qui es va casar amb Anna de Clèveris?

Anna de Clèveris (en alemany: Anna von Kleve), reina consort d'Anglaterra, quarta esposa d'Enric VIII d'Anglaterra. Va néixer a la ciutat de Düsseldorf, el 22 de setembre de 1515, essent la segona dels quatre fills de Joan III, duc de Clèveris, i de Maria de Jülich-Berg, hereva dels ducats de Jülich, Berg i Ravensberg.

Essent el duc de Clèveris aliat dels prínceps protestants, Enric VIII d'Anglaterra necessitava una aliança amb ell. En aquells anys, semblava que França i el Sacre Imperi Romanogermànic, les dues principals potències catòliques, tenien la possibilitat d'unir-se i fer front a l'Anglaterra protestant. El canceller del rei, Thomas Cromwell, vicari general de l'Església anglicana, va negociar aquest casament.

Se li va encarregar a l'artista Hans Holbein el Jove un retrat d'Anna, i Enric es va mostrar satisfet amb el resultat, que no reflectia prou la realitat d'una dona alta i corpulenta, el rostre de la qual mostrava les cicatrius cutànies d'haver patit la verola. Enric VIII no es va sentir satisfet amb l'arribada d'Anna a Anglaterra, però es van casar el 6 de gener de 1540 al Palau de Placentia, a Greenwich, prop de Londres.

El matrimoni es va anul·lar el 9 de juliol de 1540 i Anna va ser compensada amb diverses propietats, inclòs el castell d'Hever, pertanyent a la família de la seva segona esposa, Anna Bolena.

Convertida en princesa d'Anglaterra, Enric li atorgà el títol de "La seva Gràcia la Germana del Rei". Anna va romandre a Anglaterra durant la resta de la seva vida, i no es va casar mai, o si més no, no se'n té constància.

Va ser l'última de les sis esposes d'Enric VIII a morir, a Londres, el 16 de juliol de 1557, essent sepultada en l'abadia de Westminster. Al final dels seus dies es va reconvertir al catolicisme seguint els consells de la filla del seu espòs, Maria Tudor.

Hendrik VIII (Engels: Henry VIII) (Greenwich, 28 juni 1491 – Westminster bij Londen, 28 januari 1547) was van 1509 tot 1547 koning van Engeland, heer van Ierland en later ook koning van Ierland. Hij stamde uit het Huis Tudor en was een zoon van Hendrik VII en Elizabeth van York.

Hendrik VIII staat bekend als het stereotype van de zelfbewuste renaissance-vorst. Hij was intelligent en geïnteresseerd in kunst en wetenschap. Hij werd echter ook beschouwd als liefdeloos, egoïstisch en wreed. Tegenstrevers, echtgenotes of dienaren die hem niet aanstonden, ruimde hij meedogenloos uit de weg. Hendrik was berucht vanwege zijn huwelijksperikelen; hij heeft zes echtgenotes gehad, van wie hij er twee liet onthoofden.

Tijdens zijn bewind werden Engeland en Wales wettelijk verenigd in één koninkrijk, meer dan twee eeuwen na de verovering van Wales door Engeland. Een nog belangrijker ontwikkeling was de afscheiding van de Anglicaanse Kerk van de Kerk van Rome, vanwege een conflict met de paus over de ontbinding van zijn eerste huwelijk. Hiermee werkte hij onbedoeld de protestantse Reformatie in de hand. Hij liet zich in 1511 door paus Julius II betrekken in de Oorlog van de Liga van Kamerijk tegen Frankrijk, waarbij hij in de rug werd aangevallen door Frankrijks bondgenoot Schotland. Hij en vooral zijn echtgenote Catharina van Aragon - die de in Frankrijk vechtende Hendrik "waarnam" - wisten Schotland in 1513 echter een zware nederlaag toe te brengen in de Slag bij Flodden Field. In Frankrijk boekte hij enkele militaire successen, zoals in de Slag bij Guinegate. In 1516 stichtte Hendrik VIII de Britse postdienst Royal Mail en benoemde hij Brian Tuke als Master of the Posts (postmeester).